Als je lijf écht loslaat, hoeft het niet opnieuw te schreeuwen
Blog
Verhalen uit de praktijk
Je kind zit ineens vol boosheid.
Of trekt zich terug.
Of wordt zó onrustig dat je denkt:
"Wat je ook doet, het is nooit genoeg..."
Een verhaal dat veel mensen herkennen
Je bent moe. Maar niet zomaar moe.
Het is een diep soort vermoeidheid.
Alsof je batterij nooit écht oplaadt, hoe goed je ook voor jezelf probeert te zorgen.
Je hebt buikklachten, eczeem, migraine of een opgeblazen gevoel.
Je eet gezond, hebt al getest op intoleranties, en je huisarts vindt niets geks.
Heb jij last van buikpijn, vermoeidheid of huidklachten na het eten, maar blijft een duidelijke medische verklaring uit?
Of heb je inmiddels een hele waslijst aan 'verboden' voedingsmiddelen en wordt het steeds beperkter wat je nog wél kunt verdragen?
Soms voelt het alsof het leven je overkomt. Alsof je steeds in situaties belandt waarin je geen keuze lijkt te hebben.
Je kunt jezelf betrappen op gedachten als:
Soms kom je bij me met deze zin: